Potęguj możliwości w programie E2TOP - Michał Grabowski

Michał Grabowski studiuje mechanikę i budowę maszyn na Wydziale Mechanicznym PŁ. Wykorzystując dotychczasowe doświadczenia i umiejętności, projektuje ortezę kolana za pomocą druku 3D i konstrukcji włókienniczej w ramach programu E2TOP.

Dlaczego wybrałeś Politechnikę Łódzką?

Zdecydowałem się na tę uczelnię ze względu na wysoki poziom Wydziału Mechanicznego. Studiowanie kierunku mechanika i budowa maszyn to połączenie moich zainteresowań i tego, czym chciałabym się zajmować w życiu. Są to jedne z ciekawszych studiów, jeżeli chodzi o całą Polskę, zwłaszcza że na wielu uczelniach kierunek projektowania oraz mechaniki i budowy maszyn jest rozdzielony. Na PŁ dziedziny te są połączone, tworząc uniwersalną propozycję kształcenia.

Skąd zainteresowanie programem E2TOP?

Idąc na studia, wiedziałem, że chcę robić coś ponad program nauczania. Chciałem spróbować swoich możliwości w pisaniu pracy naukowej lub tworzeniu projektu naukowego. Gdy trafiłem na program E2TOP, wysłałem swoje zgłoszenie. Od początku celowałem w projekt pt. „Połączenie druku 3D z lekką konstrukcją włókienniczą jako orteza kolana – czemu nie?”. Zainteresowało mnie innowacyjne podejście do wytwarzania komponentów medycznych. Wierzę, że projekt umożliwi mi zdobycie nowych umiejętności i wykorzystanie wiedzy teoretycznej w praktyce. W jego trakcie razem z prof. Marcinem Barburskim będziemy tworzyć ortezę kolana przy pomocy druku 3D oraz z wykorzystaniem włókien kompozytowych. Na początku zaczniemy od stworzenia próbek znormalizowanych, aby przeprowadzić badania wytrzymałościowe. Następnie zajmiemy się formowaniem ortezy, która powstanie na bazie skanu 3D. Ostatecznie zamierzamy wykonać formę metodą 3D i ukształtować całe kompozyty w już gotową ortezę.

Michał Grabowski ze swoim mentorem w programie E2TOP - dr hab. inż. Marcin Barburski, prof. uczelni,

Do czego może być wykorzystany Twój projekt?

Zastosowanie druku 3D zastąpi nam aluminium, które jest formowane na kształt ortezy, jednak nie jest zindywidualizowane dla konkretnego pacjenta – to stała forma w różnych rozmiarach i jest ona niezamienna. W moim projekcie mamy do czynienia z indywidualną ortezą dla pacjenta, który przychodzi do punktu medycznego. Zostaje mu zrobiony skan kończyny i stawu kolanowego. Następnie ten skan jest wykorzystywany do tworzenia indywidualnej ortezy, która będzie dopasowana do konkretnego pacjenta. Może nie będzie to ekonomiczne, ale na pewno wiele zmieni w komforcie noszenia takiej ortezy. Może też wpłynąć na późniejszą rehabilitację pacjenta.

Czy Twoje pasje mogą wpłynąć na powodzenie projektu?

Jasne. Interesuję się przede wszystkim budową oraz działaniem urządzeń dźwigowych, takich jak suwnice, wciągniki, wciągarki, dźwigi osobowe i towarowe, żurawie i wózki widłowe, a także projektowaniem i produkcją komponentów oraz części zamiennych do tych urządzeń. W ramach wakacyjnego stażu przygotowałem projekty podręcznika do samodzielnej nauki oraz programu szkoleniowego dla operatorów urządzeń transportu bliskiego oraz liczne projekty konstrukcji inżynierskich i części zamiennych do urządzeń dźwigowych i dźwignicowych.

Fascynuje mnie także druk 3D (w szczególności drukowanie z metalu), odlewnictwo i materiały kompozytowe, obróbka materiałów za pomocą technologii CNC oraz nowoczesne technologie produkcji zautomatyzowanej lub z wykorzystaniem robotów spawalniczych w przemyśle. W przyszłości natomiast chciałbym zająć się urządzeniami dźwigowymi. Moje zainteresowania umożliwiają mi zdobywanie praktycznej oraz teoretycznej wiedzy, która przydaje mi się w realizowaniu programu E2TOP. Dzięki nim lepiej rozumiem specyfikę mojego projektu oraz jestem otwarty na nowe rozwiązania.

 

Rozmowa i opracowanie: Paulina Krygier

Zdjęcia: Jacek Szabela

 

Opinia mentora o podopiecznym:

Michał Grabowski jest osobą komunikatywną, która potrafi jasno wyrażać swoje oczekiwania i cele, a poprzez pracę dąży do ich osiągnięcia. Pragnie się rozwijać i poznawać tajniki świata naukowego, poszerzać swoje horyzonty oraz zdobywać nową wiedzę i umiejętności. Do projektu podchodzi z wielkim zaangażowaniem, a praca z nim to prawdziwa przyjemność, okraszona uśmiechem, humorem, optymizmem i niezwykłą determinacją w osiąganiu wyznaczonego celu.

dr hab. inż. Marcin Barburski, prof. uczelni, Instytut Architektury Tekstyliów PŁ

Poznaj nasz kampus