Kariera kołem się toczy - SKN ECOresearch

Coco Chanel stwierdziła: „Moda nie istnieje wyłącznie w ubiorach. Moda jest na niebie, na ulicy, moda to idee, sposób życia, wszystko to, co się dzieje”. Członkowie SKN „ECOresearch” biorą naszą rzeczywistość w swoje ręce i stawiają na ekologię również w przemyśle tekstylnym, wyznaczając nowe trendy w postępowaniu. O możliwych działaniach i przemyśle fast fashion opowiada Zuzanna Niesyto, przewodnicząca koła.

Według Waszego opisu skupiacie się na ekologii, zrównoważonym rozwoju i badaniach marketingowych na PŁ. Jakie podejmowane przez Was działania były najbardziej owocne do tej pory?

Koło zostało założone przez studentów towaroznawstwa w 2014 r., którzy na samym początku wzięli udział w akcji pt. „Ekologia tekstyliów – zrównoważony rozwój w IKEA”. Przeprowadzili wtedy badania nad włóknami, które są stosowane przy produkcji tekstyliów, wykorzystywanych do produkcji pościeli (włókna lyocell). Dzięki temu, że IKEA dostała od naszych studentów wszystkie wyniki badań i ich podsumowanie, wyremontowała nam strefę studentów oraz jedną z sal wykładowych, w której organizujemy spotkania i możemy czekać na zajęcia. Przekazała nam nowe wyposażenie (m.in. kanapy) oraz pomalowała ściany.

Jesteśmy dumni z udziału w Ogólnokrajowym Przeglądzie Pracy Kół Naukowych w Gdyni. Studentka z naszego koła porównywała wtedy dwa typy włókien (lyocell i wiskoza) i przedstawiała swoją pracę właśnie na tym przeglądzie. Inni członkowie koła także prezentowali swoje referaty, skupiające się m.in. na wynikach badań na temat orzechów do prania oraz nawilżanych chusteczek dla dzieci.

Dwaj studenci, należący do „ECOresearch” – Bartłomiej Gladkiewicz i Bartłomiej Pąperski wygrali przegląd jakości w ramach Dni Jakości w Gdyni dzięki referatowi pt. „Bezpieczeństwo odzieży dziecięcej w ocenie konsumentów oraz badań laboratoryjnych. Zawartość metali ciężkich w odzieży dziecięcej”. Ich referat stał się bardzo popularny w świecie nauki, zdobył też duży rozgłos dzięki „Pytaniu na śniadanie” oraz Radiu Czwórka i Radiu Żak.

Kilka lat temu miała miejsce akcja „PoliGreen”. Był to ebook, dzięki któremu studenci politechniki i naszego wydziału mogli zbliżyć się do tematów ekologicznych. Jest on dostępny na stronie naszego wydziału i dotyczy ekologii i segregacji śmieci.

Co planujecie w najbliższym czasie?

Wznowiliśmy naszą działalność dzięki mobilizacji opiekunów – pana dr. hab. Michała Puchalskiego i dr Moniki Malinowskiej-Olszowy – i studentów. Członkowie naszego koła są z takich kierunków jak włókiennictwo i przemysł mody, inżynieria wzornictwa przemysłowego oraz wzornictwo. „ECOresearch” skupia się na temacie ekologii wśród przemysłu tekstylnego, fast fashion, a także wielu inicjatywach ekologicznych, które można wprowadzić na naszym wydziale.

Pierwsza nasza akcja polegała na stworzeniu ulotek z informacjami na temat tego, co się segreguje i wrzuca do poszczególnych śmietników, a czego wrzucać nie można. Nasze śmietniki na wydziale są małe i nie zawierają zbyt widocznych oznaczeń. Poza tym, gdy listy segregacji są zbyt duże, to mało komu chce się je czytać w całości. Wyliczyliśmy rzeczy, które mogą być segregowane na uczelni i jakie śmieci zazwyczaj się na niej pojawiają.

Chcemy również stworzyć serię plakatów, mówiących o segregacji, które będziemy rozwieszać nad stojącymi pod tablicami korkowymi śmietnikami. Dodatkowo planujemy zorganizować konkurs na najlepszy mem o segregacji śmieci, żeby studenci także mogli wykazać się w tej sprawie.

Czym jest dla Ciebie koło naukowe? Czy działanie w nim daje nowe możliwości?

Studiuję włókiennictwo i przemysł mody i wiem, że jest to idealny kierunek dla mnie. Koło jest dopełnieniem moich studiów, zwłaszcza że interesuję się ekologią w przemyśle mody, przemysłem fast fashion oraz obiegiem cyrkularnym mody i odzieży, a ekologia się z tym łączy. To daje mi możliwość połączenia wiedzy ze studiów z wiedzą z koła.

Działalność w kole naukowym daje wiele perspektyw na rozwój. Dla mnie jedną z najważniejszych umiejętności jest praca w grupie i zdolność wzajemnego słuchania. Gdy pracuje się wśród wielu osób, ważne jest to, by każdy mógł przekazać to, co chce i by inne osoby wysłuchały go ze zrozumieniem. W kole można opanować umiejętności dobrego wysławiania się i prezentowania pomysłów. Dzięki „ECOresearch” stałam się bardziej zorganizowana i lepiej wszystko planuję, starając się rozkładać działania w czasie.

Jak można zapisać się do „ECOresearch”?

W tym celu można skontaktować się bezpośrednio ze mną na Messengerze lub napisać na fanpage’u naszego koła. Zachęcamy również do wzięcia udziału w naszych spotkaniach – o terminach zawsze informujemy na Facebooku. Jeżeli ktoś z innego wydziału chciałby dołączyć i idea ekologii jest mu bliska, to też zapraszamy. Im więcej pomysłów i świeżych spojrzeń, tym więcej można zdziałać, a w efekcie wiele dobrego zrobić.

Jaką przyszłość po ukończeniu studiów i karierze w kole dla siebie widzisz?

Na pewno nie chciałabym rezygnować z mojego kierunku – chcę obracać się w przemyśle mody, działać z tym, co wiąże się z włóknami i tekstyliami. Niestety działalność fast fashion wielu firm jest bardzo szkodliwa dla środowiska, a ja chciałabym działać ekologicznie. Chcę cały czas poszerzać swoją wiedzę na temat ekologii, przemysłu mody i tworzenia różnych projektów, które sprawią, że ludzie dostrzegą, że odzież cyrkularna i z drugiej ręki jest naprawdę dobrym wyjściem.

Wiele sieciówek głosi, że wprowadza recykling ubrań. Tak naprawdę jednak nie da się zrobić poliestru ekologicznego czy też poliestru, który jest z recyklingu, ponieważ mimo wszystko jest to poliester produkowany z butelek i później po jakimś czasie nie da się go znowu przetworzyć. Te ubrania są spalane i lądują na wysypiskach śmieci. Przy produkowaniu ubrań dla fast fashion cierpi dużo ludzi, którzy mogą być wykorzystywani w procesie tworzenia naszych ubrań tylko po to, żebyśmy za małe pieniądze mogli kupić ubrania na sezon, w dodatku kiepskie jakościowo. Staram się nie wspierać konsumpcjonizmu, dlatego sama zaczęłam szyć odzież.

Rozmawiała: Paulina Krygier

Zdjęcia: Jacek Szabela, prywatne archiwum bohaterki