Planowanie przestrzenne

W średniowieczu o powstaniu miasta decydował król, który wydawał akt lokacji, definiujący układ miasta, na przykład na prawie magdeburskim lub lubeckim. Początki planowania przestrzennego w państwie polskim przypadają jednak na okres istnienia Królestwa Kongresowego, gdy zaczęły pojawiać się pierwsze zakłady pracy i rozwijał się przemysł. W 1828 roku ukazało się rozporządzenie prezydenta RP o prawie budowlanym i zabudowie osiedla – w tym czasie powstał, chociażby Aleksandrów Łódzki. W dzisiejszych czasach do świadomego planowania przestrzennego wystarczy intuicja, kreatywność i... ukończenie studiów drugiego stopnia!

Na kierunku Planowanie Przestrzenne zdobędziesz umiejętność projektowania miast w kontekście zrównoważonego rozwoju, konkurencyjności terytorialnej, adaptacji do zmian klimatu, zmieniających się możliwości technicznych, a także zasad ładu przestrzennego, ochrony dziedzictwa kulturowego i złożonych procesów rewitalizacji. Nauczysz się sporządzania dokumentów planistycznych o dużym stopniu złożoności (w tym ogólnych i miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego oraz planów rewitalizacji). Zyskasz także kompetencje w zakresie przygotowywania dokumentów prognostycznych i studialnych o charakterze koordynacyjnym i strategicznym, służących prowadzeniu kompleksowej polityki rozwoju przestrzennego w miastach, gminach, a także na poziomie regionalnym i krajowym. Wiedza i umiejętności z zakresu identyfikacji i rozwiązywania istotnych problemów funkcjonalno-przestrzennych, zapewnią Ci dobre przygotowanie do pracy na samodzielnych stanowiskach zarówno w sektorze publicznym, jak i prywatnym. Będziesz mógł podejmować współpracę ze specjalistami z innych dziedzin technicznych, społecznych, ekonomicznych i przyrodniczych.